Mijn carrière heeft al heel wat bochten gemaakt en ik heb daarin afslagen genomen die gebaseerd waren op ‘omdat ik het kan’ maar niet per see omdat het een afslag was richting het grote geluk. Ik heb aan de Kunst Academie gestudeerd dus in de kern ben ik ontwerper, vormgever, bedenker, probleemoplosser, het liefst ben ik scheppend bezig met een voorkeur voor het echte ambacht, sustainable en puur.
Woodworking mission
Met hout gaan werken is geen afslag geweest maar de start van een nieuwe reis. Voorop staat in deze reis dat het vooral leuk moet zijn en blijven en dat ik er zin in moet blijven hebben. Dus mijn taak dat ik dat bewaak. Een onderdeel daarvan is dat ik het ambachtelijk wil doen. Handwerk en dus met minimaal gebruik te maken van powertools. Werken naar eigen ontwerp, met de hand gemaakt, met goed en mooi hout, messing brons, ambachtelijk, oerdegelijk maar verfijnd en gracieus van stijl.
Waarom geen powertools? Nou… omdat ik niet de hele dag rond wil lopen met een stofmasker op, gehoorbescherming, veiligheidsbril en dikke handschoenen aan, in een werkplaats die bedolven ligt onder een dikke laag stof…
Ik ben meer van zuurstof terwijl ik werk, stilte, vogeltjes of een radio op de achtergrond, ik draag meestal toch al ‘n bril en ik wil het hout voelen waarmee ik werk en één worden met m’n gereedschap. Ik ben geen machinist, niet iemand die de hele dag hout door ’n machine duwt. Ik wil niet dat ’n machine iets gemaakt heeft, ik wil het zélf maken.
Dat zijn al hele goede redenen om met handgereedschappen te willen werken.
Een ander aspect is dat ik 25 jaar achter een computer heb gezeten en daar wel ’n beetje klaar mee ben. Ik wil met m’n handen werken, iets maken, iets wat blijvend is ipv. vluchtig in de digitale wereld. Ik heb in mijn carière fantastische webapplicaties gemaakt, hoogstandjes qua gebruikersgemak, resultaat: zijn nu allemaal weg, gedelete. Als je in je werkpaats een project solide maakt, uit mooi hout, dan gaat dit zomaar honderden jaren mee. Met hout werken heb ik altijd al leuk gevonden. Klussen doe ik al m’n hele leven, m’n eigen huis is daar het levende bewijs van. Het begon met de betimmering van de slaapkamers, een vaste klerenkast, een alkoof, een slaapbank en bureau voor m’n zonen.
Dan is er nog het feit dat ik een goed voorbeeld heb gehad aan Harm, de vader van mijn vrouw Sonja. Hij heeft oa. in de bouw gewerkt, veel met hout, en heeft antiek gerestaureerd. Hij maakte echt alles zelf, dakconstructies, trappen, kozijnen, deuren, heeft z’n eigen huis zo-goed-als van de grond af gerestaureerd. Daarbij verzamelde hij oud gereedschap, een hele zolder vol, en wist die ook te gebruiken. Dat heeft me altijd enorm gefascineerd.
Na Harms overlijden heb ik veel van z’n oude gereedschappen gekregen via z’n lieve vrouw Beppie, dit heeft uiteindelijk het ambachtelijk-houtbewerken-vlammetje bij mij doen ontvlammen.
Ook het idee om je huis op hout te stoken komt grotendeels van hem. Niets zo lekker dan bij een zacht zoemmende houtkachel te zitten als het buiten vriest.
Ga ik echt alles met de hand doen, geen apparaten met snoeren? Nou nee niet helemaal, dat zou gekkenwerk zijn. Een aantal stappen in het voorwerk-proces gaat nu eenmaal efficiënter op apparaten, zoals bijvoorbeeld een plank zagen uit een balk. Daarvoor heb ik een zware lintzaag staan waarmee lange lompe stukken hout op te delen zijn. Dit levert echter altijd ‘ruw zaagwerk’ op en zal altijd nageschaaft moeten worden met de hand. Het zelfde geldt voor de vlakbank/vandiktebank, wat een oudje is en geen eindproductie apparaat maar een gereedschap om je grove hout op maat te krijgen.
Leermeesters
- Schoonvader Harm. Wat ik oa ook van hem geleerd heb is ‘aanpakken’, niet bang zijn gewoon te beginnen, uit het doen volgen wel de details.
- Paul Sellers. Ik heb een aantal jaar zijn Woodworking Masterclass gevolgd. Van hem heb ik de ‘kneepjes uit het vak’ geleerd en de overtuiging dat als je wil alles met de hand kan.
